Na miña opinión, é unha obra que nos ensina que a infancia é algo moi valioso, que debemos intentar manter. Reflicte diversos problemas da adolescencia cos que me sinto identificada como son as ganas de fuxir, a búsqueda dun mesmo, a necesidade de liberdade e autonomía...Fala un pouco do que sería esta etapa na vida das persoas moi vital, pero que a vez está chea de altibaixos. Non sabemos si para certas cousas somo maiores ou aínda somos novos, etc. Os adultos xa o ven como algo que queda moi lonxe, e os neniños veno como algo ao que queren chegar canto antes, por iso é importate, e volvo a recalcar, a cuestión do valiosa que é a infancia. Pequeno só se é unha vez e hai que vivir cada etapa ao máximo superando os obstáculos que poidamos atopar que parece que na adolescencia son máis salientables xa que é un periodo de intensos cambios-.
A min esta historia paréceme a dun intento de fuxida da realidade por parte dun rapaz con moitos problemas psicolóxicos, e que, a pesar da súa corta idade, cre saber de todo e que todos os demáis están equivocados. A fonte da súa amargura parece estar na morte dun dos seus irmáns, pero ó final volve ao bo camiño grazas ao cariño que lle ten á súa irmá pequena, que estaba disposta a escapar con él. En xeral a obra non me gustou moito, paréceme que está sobrevalorada, non sei, non me acaba de convencer. Nin o argumento (pra comezar), nin os persoaxes... Definitivamente o libro resúltame empalagoso.
Na miña opinión, é unha obra que nos ensina que a infancia é algo moi valioso, que debemos intentar manter. Reflicte diversos problemas da adolescencia cos que me sinto identificada como son as ganas de fuxir, a búsqueda dun mesmo, a necesidade de liberdade e autonomía...Fala un pouco do que sería esta etapa na vida das persoas moi vital, pero que a vez está chea de altibaixos. Non sabemos si para certas cousas somo maiores ou aínda somos novos, etc. Os adultos xa o ven como algo que queda moi lonxe, e os neniños veno como algo ao que queren chegar canto antes, por iso é importate, e volvo a recalcar, a cuestión do valiosa que é a infancia. Pequeno só se é unha vez e hai que vivir cada etapa ao máximo superando os obstáculos que poidamos atopar que parece que na adolescencia son máis salientables xa que é un periodo de intensos cambios-.
ResponderEliminarA min esta historia paréceme a dun intento de fuxida da realidade por parte dun rapaz con moitos problemas psicolóxicos, e que, a pesar da súa corta idade, cre saber de todo e que todos os demáis están equivocados. A fonte da súa amargura parece estar na morte dun dos seus irmáns, pero ó final volve ao bo camiño grazas ao cariño que lle ten á súa irmá pequena, que estaba disposta a escapar con él. En xeral a obra non me gustou moito, paréceme que está sobrevalorada, non sei, non me acaba de convencer. Nin o argumento (pra comezar), nin os persoaxes... Definitivamente o libro resúltame empalagoso.
ResponderEliminar